HVLP czy airless do malowania natryskowego stali w warsztacie?

Coraz więcej warsztatów staje przed prostym dylematem: HVLP czy airless do malowania natryskowego stali. Oba systemy działają skutecznie, ale każdy sprawdza się w innych warunkach.

W tym artykule znajdziesz jasne wskazówki, kiedy wybrać HVLP, a kiedy postawić na airless. Dowiesz się też, jak dobrać system do powłok antykorozyjnych, jak przygotować stanowisko i o co zadbać w kwestii bezpieczeństwa.

Kiedy warto wybrać HVLP do malowania natryskowego stali?

Gdy liczy się precyzja, detale i cienkie, równe warstwy przy małych i średnich elementach.
HVLP to system niskociśnieniowy o dużym przepływie powietrza. Daje wysoką kontrolę nad strugą, dobrze „kładzie” nawierzchnie dekoracyjne i detale profili. Sprawdza się przy wykańczaniu, retuszach i krótkich seriach w warunkach warsztatowych. Często wymaga lżejszych, rzadszych materiałów lub rozcieńczania zgodnie z kartą techniczną farby. Tempo pracy jest mniejsze niż w airless, ale rozprysk i chmura farby bywają ograniczone, co ułatwia pracę w mniejszych przestrzeniach.

W jakich sytuacjach lepszy będzie system airless w warsztacie?

Gdy potrzebujesz tempa, grubszych powłok i równomiernego krycia dużych powierzchni.
Airless to natrysk hydrodynamiczny bez powietrza. Ułatwia nakładanie gęstych, wysokociałowych farb oraz szybkie osiąganie wymaganej grubości suchej warstwy. Dobrze współpracuje z podkładami epoksydowymi, farbami bogatymi w cynk i powłokami pęczniejącymi stosowanymi w malowaniu przeciwpożarowym. Jest wyborem przy halach, belkach, zbiornikach i dużych seriach. Wymaga doboru dyszy i filtrów do lepkości materiału oraz dbałości o czystość układu.

Jak różnią się jakość wykończenia i kontrola nad natryskiem?

HVLP lepiej radzi sobie z detalem i widocznym wykończeniem, a airless wyrównuje duże płaszczyzny i szybciej buduje grubość.
Natrysk HVLP tworzy delikatną mgłę i ułatwia „dogranie” krawędzi, naroży i spoin. To pomocne przy elementach małowymiarowych oraz tam, gdzie wygląd ma większe znaczenie. Airless, przy właściwym ciśnieniu i dyszy, daje równą warstwę bez zacieków na szerokich polach. Gdy parametry są nietrafione, może pojawić się efekt skórki pomarańczy lub nadmierny odkurz. Test na próbce i korekta ustawień zwykle rozwiązuje problem.

Jak wydajność i tempo pracy wpływają na wybór urządzenia?

Przy dużym wolumenie airless skraca czas, a przy małych partiach HVLP ogranicza straty materiału.
Airless pokrywa więcej metrów w krótszym czasie, co obniża liczbę przejść i przestojów. Sprawdza się, gdy harmonogram jest napięty. HVLP bywa wolniejszy, ale łatwiej nim ograniczyć rozprysk przy małych detalach i krótkich zmianach kolorów. Warto doliczyć czas przygotowania i czyszczenia. Airless szybciej nakłada, ale jego płukanie może trwać dłużej. HVLP jest prostszy w serwisie, co ułatwia częste przezbrojenia.

Jak dobierać system do różnych powłok antykorozyjnych?

Dobierz system do lepkości farby, wymaganej grubości warstwy i klasy środowiska korozyjnego.

  • Podkłady bogate w cynk i ciężkie epoksydy: najczęściej airless. Ułatwia uzyskanie jednej, grubej warstwy bez zacieków.
  • Epoksydy wysokociałowe i gruntoemalie: airless zapewnia tempo i równą budowę grubości.
  • Nawierzchnie poliuretanowe i alkidowe: oba systemy. HVLP sprawdza się przy detalach i wykończeniu, airless przy dużych płaszczyznach.
  • Powłoki pęczniejące w malowaniu przeciwpożarowym: zwykle airless zgodnie z kartą techniczną. Łatwiej kontrolować wymaganą grubość dla klas R15–R120.
  • Klasy korozyjności C2–C5-VH: im wyższa klasa, tym większa łączna grubość systemu. Airless przyspiesza aplikację, HVLP służy do poprawek i krawędzi.
  • Podłoża po ocynku lub złożone systemy duplex: przestrzegaj zaleceń producenta farby, gruntownie odtłuść i wykonaj test przyczepności.
  • Kontrola jakości: przygotowanie powierzchni do Sa 2,5, filtracja farby, pomiar grubości powłoki miernikiem oraz kontrola przyczepności po utwardzeniu.

Jak przygotować stanowisko i pielęgnować sprzęt po pracy?

Czyste podłoże, stałe warunki i regularne czyszczenie sprzętu decydują o trwałości powłoki.

  • Powierzchnia: usuń zanieczyszczenia, oczyść strumieniowo do Sa 2,5, odkurz i odtłuść. Zabezpiecz ostre krawędzie, naroża i spoiny.
  • Warunki: zapewnij wentylację, osłony i dobre oświetlenie. Kontroluj temperaturę i wilgotność, unikaj malowania przy ryzyku kondensacji.
  • Przygotowanie materiału: wymieszaj i przefiltruj farbę. Dobierz dyszę i filtr do lepkości oraz wymagań karty technicznej.
  • Próbne natryski: wykonaj test na panelu. Sprawdź krycie, kształt strugi i rozlewność.
  • Po pracy HVLP: przepłucz pistolet odpowiednim środkiem, oczyść dyszę i kubek, nasmaruj uszczelnienia.
  • Po pracy airless: przepłucz cały układ, wyczyść sitka i dysze, usuń osady z węży, zabezpiecz pompę na postój.
  • Dokumentacja: zanotuj parametry natrysku i wyniki pomiarów grubości. Ułatwi to powtarzalność kolejnych serii.

Na co zwrócić uwagę w kwestii bezpieczeństwa i środowiska?

Chroń drogi oddechowe i skórę, kontroluj ciśnienie oraz zadbaj o właściwą utylizację odpadów.

  • Ochrona osobista: maska z odpowiednimi filtrami, okulary, rękawice i odzież ochronna.
  • Airless: uważaj na wysokie ciśnienie i ryzyko wstrzyknięcia. Stosuj osłony dyszy i zasady blokowania spustu.
  • Uziemienie: uziemiaj elementy i sprzęt, aby ograniczyć ładunki elektrostatyczne.
  • Wentylacja i LZO: pracuj w dobrze wentylowanym miejscu lub kabinie. Rozważ farby wodorozcieńczalne, jeśli technologia na to pozwala.
  • Gospodarka odpadami: zbieraj zużyte rozpuszczalniki i filtry do szczelnych pojemników i przekazuj do utylizacji.
  • Hałas i ergonomia: ograniczaj długotrwałą ekspozycję, planuj przerwy, stosuj ochronniki słuchu.

Który system przetestujesz najpierw w swoim warsztacie?

Jeśli pracujesz na dużych konstrukcjach z napiętym terminem, zacznij od airless. Jeśli ważne są detale i wykończenie, sprawdź HVLP.
W realnych projektach często łączy się oba systemy. Airless buduje podkłady i grube warstwy, a HVLP odpowiada za retusze i równy finisz. Zrób prostą próbę na panelu: porównaj czas aplikacji, wygląd, grubość powłoki i zużycie materiału. Dopasuj parametry do wymagań systemu powłokowego i klasy środowiska korozyjnego. To podejście ułatwia uzyskać trwałą ochronę i powtarzalną jakość w malowaniu natryskowym stali.

Dobrze dobrany system to mniej poprawek, stabilny harmonogram i spokojna kontrola jakości, dlatego przetestuj oba w Twoich warunkach i wybierz zestaw, który realnie przyspiesza pracę.

Porozmawiajmy o doborze systemu i harmonogramie malowania natryskowego stali w Twoim warsztacie, wyślij zapytanie.

Masz do pomalowania duże konstrukcje lub zależy Ci na perfekcyjnym wykończeniu detali? Dowiedz się, kiedy airless przyspieszy pracę i zbuduje grubą warstwę, a kiedy HVLP zapewni precyzję i mniejszy rozprysk: https://unostal.pl/uslugi/zabezpieczenia-antykorozyjne/malowanie-natryskowe-stali/.